18 June 2006

Οι Θησαυροί του κόσμου...



Ένα χαμόγελο και το βλέμμα σου.
Μάτια έξυπνα, αεικίνητα, γεμάτα αγάπη.
Αγαπάς χωρίς να ξέρεις γιατί.
Απλώνεις τα χέρια μα δε ζητάς.
Και σαν λες το όνομά μου!!!
Όλοι οι θησαυροί του κόσμου, εσύ.
Δυόμισι χρονών.
Είδες;

4 comments:

apousia said...

Καλησπέρα!
Αυτό το όνομα,το όποιο όνομα,που μοιάζει ν'ακούγεται κάτι σαν τρίξιμο φωτιάς,όταν το προφέρουμε,είναι κάποτε ο πλούτος μας..
Όμορφο σπίτι!
Φαντάστηκα κι εγώ παιδιά να παίζουν..

George Sou said...

Apousia: Καλησπέρα και σε σένα.
Τι να πω για το σχόλιο σου αυτό...
Ευχαριστώ...

andy dufresne said...

Ωραίο κείμενο.

Σε λίγο καιρό θα 'χω και γω ένα να μου χαζογελάει.

Η φωτογραφία τι είναι;

George Sou said...

Andy : με το καλό, εκεί να δεις παιχνίδια και ποιήματα!!!
Η φωτογραφία είναι από τη Ρώμη, Βατικανό. Είναι στο συγκρότημα κτιρίων, που βρίσκεται και η Capella Sistina.
Μου έκανε τρομερή εντύπωση, μα δε είχα το χρόνο (ομολογώ), να ψάξω τι είναι...
Αφορμή να ξαναπάω...
Παρ όλα αυτά θυμάμαι πολύ καθαρά ένα αίσθημα πλήρωσης όταν το είδα. Γι αυτό και η παρουσία του εδώ.
Παράξενο...