ΜΕΤΤΑ ΒΙΚΤΩΡΙΑ ΒΙΚΤΩΡ, Το ημερολόγιο ενός παλιόπαιδου.

Γυρνώ το βλέμμα πίσω.
Μικρό παιδί, με μυαλό καθαρό, δίχως κανόνες.
Με άδολη αγάπη για τους γύρω, χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.
Δίχως ψεύτικα και εντεταλμένα θέλω.
Με καλές προθέσεις... Πάντα. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια, για τα πάντα.
Καμιά κατανόηση στους κανόνες των μεγάλων. Και επιτέλους, ότι, μα ότι, λέω, το εννοώ.
Πόσο μακριά ο κόσμος αυτός...
Όταν διαβάζω το βιβλίο αυτό, ταξιδεύω χρόνια πίσω και γελώ με γέλιο παιδικό, αβίαστο.
Θα ΄θελα ο κόσμος μας να μοιάζει λίγο με το κόσμο αυτό.
Και ‘μεις να βλέπαμε –έστω για λίγο- το κόσμο, μέσα από τα μάτια του μικρού Τζώρτζη.