Ανθρώπων έργα...
Ανταρκτική, Αύγουστος 1914.
Μια εξερευνητική αποστολή στην Ανταρκτική ξεκινά, υπό την ηγεσία του Σερ Έρνεστ Σάκλετον.
Όχημα η Καρτερία, ένα νεότευκτο παγοθραυστικό που κάνει το παρθενικό του ταξίδι.
Ανταρκτική, Οκτώβριος 1915.
Η Καρτερία συνθλίβεται από τους πάγους μέσα σους οποίους έχει παγιδευτεί.
Οι επιβάτες του, ναυαγοί σε ένα παγόνησο, με ελάχιστα εφόδια να περιπλανώνται στον Ανταρκτικό ωκεανό. Θερμοκρασία κάτω από -20 C. Ο άνεμος σφυροκοπά από παντού.
Το ταξίδι κρατά 170 ημέρες. Κυνηγούν και τρέφονται με φώκιες και πιγκουίνους.
Αποβιβάζονται στη νήσο Ελέφαντας. Ένα σύμπλεγμα απόκρημνων βράχων. Τοπίο εφιαλτικό. Μα ο Σάκλετον δε διστάζει.
Οργανώνει τους άνδρες του, φτιάχνει καταυλισμό, μαζεύει εφόδια.
Κίνητρο... η ζωή τους.
Θέτει στόχους.
Οργανώνει αποστολή, για τη νήσο Τζώρτζια -800 μίλια μακριά- με μόνη βοήθεια έναν εξάντα και ένα χρονόμετρο, με μια από τις βάρκες της Καρτερίας.
Φεύγουν έξι, με τον Σάκλετον επικεφαλής, είκοσι δυο μένουν πίσω.
Περιμένουν...
Δεκαέξι ημέρες μάχη με τη θάλασσα. Και σα φθάνουν στο νησί, πρέπει να το διασχίσουν για να φθάσουν στη Βάση τους.
Η ομάδα χωρίζεται ξανά. 36 ώρες ασταμάτητης πορείας στο ποιό αφιλόξενο τοπίο.
Επιτέλους φθάνουν.
Ένας ηλικιωμένος Νορβηγός αφηγείται:
« Διευθυντής λέει: Ποιος διάλο είσαι; Και άνδρας με γένια στη μέση των τριών, λέει πολύ ήσυχα: Ονομάζομαι Σάκλετον. Εγώ... γυρίζω απ’ την άλλη και κλαίω ».
Ακολουθεί η προσπάθεια διάσωσης όλων που έμειναν πίσω. Επιτυχής...
22 μήνες μετά, οι αρχική ομάδα διασώζεται, χωρίς καμία απώλεια.
Ο θρίαμβος της θέλησης.
Οι ικανότητες του ηγέτη, εξερευνητή.
Σερ Έρνεστ Σάκλετον.
Ο άνθρωπος...
Προχώρα και ακολουθώ !!!
3 comments:
Miss Piggy,
Η πραγματικότητα, μας επιβάλει να δρούμε σε πολλά και συνήθως ανεξάρτητα μεταξύ τους επίπεδα.
Επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό ... κλπ περιβάλλον.
Σε κάθε ένα από αυτά, μπορεί να είμαστε ηγέτες ή και εργάτες.
Η εντύπωση – και ελπίδα – μου είναι ότι δε μπορούμε να υποδυόμαστε παντού τον ίδιο ρόλο.
Βέβαια για να είναι κάποιος ηγέτης πρέπει να είναι, όλα τα παραπάνω και αρκετά ακόμα, ενώ για να είναι εργάτης, αρκεί η αυτογνωσία (η οποία έτσι η αλλιώς αποτελεί προϋπόθεση για τον ηγέτη).
Δεν το 'χω διαβάσει.
Αξίζει για την ιστορία ή για τον λογοτεχνικό χαρακτήρα;
andy dufresne said...
Αξίζει για την ιστορία ή για τον λογοτεχνικό χαρακτήρα;
Η ιστορία και οι φωτογραφίες.
Το περιστατικό είναι πραγματικό.
Μεταξύ των ναυαγών υπήρχε και ένας φωτογράφος.
Το βιβλίο είναι γεμάτο από καταπληκτικές φωτογραφίες.
Είναι από τις ιστορίες που πρέπει να ξέρουμε...
Post a Comment